Մի հրաշալի օր

Այո, ես հենց այդպիսի օր անցկացրի Արագածը բարձրանալիս: Սպասելիքներս էին` շոգ, ծարավ, հոգնություն, ցուրտ, քամի, անձրև, սարսափելի ճանապարհ, փնթփնթոց, դժվարություններ ու լիքը սենց անհարմարություննր, իսկ իրականում...

Մեր VIP վրանը

Սկաուտական ճամբար, ուր  հայտնվել են երկու շրջանավարտ: Արդեն կարգին հարմարվել ենք վրաններում մնալուն, երևի վրաններից հետո անսովոր լինի մահճակալների վրա քնելը: Քանի որ գիշերը շատ ցուրտ է, մենք մեր գլխի ճարը արդեն տեսել ենք՝ երեք ներքնակով ենք քնում, որ ոտքերը գետնին չլինեն ու հինգ ծածկոցով:
Ամենածիծաղելին գիշերը վրանում

Տպավորություններ ճանապարհորդությունից

«Վերջին զանգ» կոչված ողբերգությանը հետևեց անկրկնելի ճամփորդությունը, բայց ոչ ուսումանական, այլ…

Խմբի ղեկավարների անուններն  իմանալուց հետո պարզ է դառնում ճամփորդության իրական նպատակը. ծիծաղել, ծիծաղել մինչև վերջ, ուրախանալ խելքից դուրս, անհաշիվ նկարվել, չհոգնել, և եթե՝ ճիշտը, մենք մեզ արդարացրիք:

Մենք շրջանավարտ ենք

Իսկ ով է իմացել որ ապրիլի 27-ը յուրօրինակ օր է...

Այդ օրը 12-րդ դասարանցիները իրենց սիրելի պարը` «Պարմանի»-ին ներկայացրին ոչ թե Մարմարյա սրահում, այլ...

Սևակի մեծ սերը

«Երգ երգոց»

Ուսուցիչը` Ցուլ

Տատյանա Ժիդկովա

Պետք չէ նրա հետ «Տորեադոր և ցուլ» խաղալ: Նա բետոնե պարիսպի կայունությամբ ի վիճակի է տանել աղմուկը և ուշադրություն չդարձնել դասարանում թռչող ռետինների վրա: Բայց եթե նրա համբերությունը հատի, կպոզահարի՝ աշակերտից թաց տեղ չթողնելով: Ցուլը շատ համառ է: Ոչինչ չի ստիպի նրան հրաժարվել դասի պլանից, բացի փլուզումից, հրդեհից ու ջրհեղեղից: Քանի որ այդպիսի «հաջողությունները» պատահում են հազվադեպ, լավ է՝ համենայնդեպս, միշտ պատրաստ լինել դասին:

Ծեր ոմն եւ մահ

Իմ ամենասիրելի առակը` արդեն աշխարհաբարի վերածած.
(նախապես ներեղություն եմ խնդրում, եթե կարդալու ընթացքում կզգաք, որ այն շատ վատ է թարգմանված, դա նրանից է, որ դասարանում ստուգելիս այնքան էլ ուշադիր չեմ եղել))))

Մի օր մի ծերունի անտառից փայտ կտրելով, բարձրացրեց ուսին և տուն կբերեր: Ճանապարհին հոգնեց և հարկադրված իր բեռը դրեց գետնին  և սկսեց օգնության կանչել մահվան: Եվ հանկարծ նրա դիմաց երևաց մահը ու հարցրեց, թե ինչի համար է կանչել իրեն: Այդ ժամանակ ծերունին սարսափելով պատասխանում է.
-Որ իմ բեռը տաս ուսս:
Առակս կցուցանե, որ ամեն մարդ սիրում է կյանքը, ինչքան էլ խեղճ լինի ու թշվառ:

Եղիշե Դուրյան